Volvo 850 1997

Seria 800 zadebiutowała w 1991 roku. Chociaż stylistyka auta nie budziła wątpliwości co do tego, że mamy do czynienia z Volvo, technicznie model ten był wyznacznikiem nowej epoki. To dlatego, że po raz pierwszy w historii zrezygnowano w nim z klasycznego dla szwedzkich pojazdów układu napędowego. Silnik umieszczono poprzecznie z przodu, w większości modeli (poza tymi wyposażonymi w napęd na obie osie) moment obrotowy przenoszony był na przednie koła. W 1993 roku do gamy modeli serii 800 dołączyło pudełkowatej urody kombi (wagon). Wprawdzie pojemność bagażnika tego ostatniego nie powalała na kolana (420 litrów, sedan 445 litrów) to jednak dzięki regularnym kształtom przestrzeń bagażowa dawała się świetnie zagospodarować. Co więcej, po złożeniu oparć tylnej kanapy kierowca miał do dyspozycji aż 1490 litrów, co czyniło z Volvo prawdziwą bagażówkę. Jak przystało na Volvo auto było solidnie wykonane i dobrze wyposażone. Wnętrze oferuje bardzo dobre warunki podróżowania nawet pięciu osobom (rozstaw osi 266 cm), jest też dość odporne na upływ czasu. Samochód oferuje iście królewski komfort jazdy, dość pewne prowadzenie i przestrzeń. O ile nie został mocno rozbity, jest też odporny na działanie rdzy i raczej nie powinien sprawiać problemów mechanicznych. Oczywiście trzeba brać poprawkę na wiek, w samochodzie którego historia skończyła się wg Volvo w 1996 roku każda usterka ma prawo się zdarzyć. Użytkownicy skarżą się na stosunkowo częste usterki sondy lambda, wycieki z układu chłodzenia (chłodnica, parciejące przewody) czy luzy w przekładni kierowniczej. Po latach współpracy odmawia też osprzęt. Interwencji mechaników wymagać mogą alternator czy rozrusznik.

Wbrew pozorom historia modeli serii 800 tak naprawdę nie skończyła się w 1996 roku. Samochód poddano bowiem gruntownej modernizacji (pas przedni, elementy wnętrza), która zaowocowała również zmianą nazwy modelu na S70/V70. Samochody w tej wersji produkowane były jeszcze do 2000 roku. Ponieważ, konstrukcyjnie bazują one na modelu 800, auta te również cieszą się dobrą opinią.

Uwagę wytężyć należy głównie w przypadku zakupu auta z silnikiem Diesla. Motor 2,5 TDI o mocy 140 KM (produkcji Audi) to wprawdzie jeden z lepszych wyborów do tego typu auta, ale realne przebiegi większości z tych samochodów dochodzą już do 500 tys. km. Przed zakupem warto więc odwiedzić mechanika i zmierzyć ciśnienie sprężania (niestety, by wynik był wiarygodny trzeba wymienić olej). Inwestycja ok. 300 zł w taki zabieg może nas jednak uchronić przed remontem kapitalnym jednostki napędowej, którego koszt to co najmniej 4 tys. zł. Na szczęście poważne usterki z reguły omijają Volvo szerokim łukiem. Zarówno skrzynie biegów, jak i jednostki napędowe bezproblemowo pokonują kolejne setki kilometrów, nawet elektryka daje o sobie znać tylko czasami (czujniki otwarcia drzwi, ogrzewanie tylnej szyby, centralne zamki, moduł i czujniki ABS). Wzmożoną uwagę należy jednak zachować w przypadku samochodów z napędem na obie osie. Bardzo podatna na uszkodzenia jest przekładnia kątowa, która odpowiada za przekazywanie momentu na wał połączony z tylnym mostem (by ją uszkodzić wystarczy np założyć nieodpowiednie ogumienie). Zamienniki są praktycznie nieosiągalne, cena nowego podzespołu w ASO przekroczyć może wartość auta. Oczywiście zawsze można odpiąć wał i użytkować samochód jako przednionapędowy, problemy mogą się jednak pojawić przy odsprzedaży. Zawieszenie z reguły dobrze znosi stan polskich dróg (zazwyczaj wybijają się tuleje wahaczy i drążki kierownicze). Pilnować należy stanu osłon przegubów napędowych (ich przetarcia szybko doprowadzą do awarii przegubów).