"Nowożytna" Skoda Superb obchodzi 15. urodziny. Od premiery w 2001 roku na rynku pojawiły się już trzy generacja tego modelu, a z salonów wyjechało około 900 tys. egzemplarzy Superba.
Największy sukces zdaje się obchodzić najnowsza, trzecia generacja Skody Superb, która zadebiutowała w marcu 2015 roku i która znalazła na całym świecie już ponad 100 tys. nabywców. Auto oferowane jest jako kombi i liftback, z szeroką gamą jednostek napędowych, z który najmocniejsze generują 280 KM.
Skoda Superb I
Pierwsza generacja, która stylistycznie zbliżona była do Octavii i różniła się w głównie większym rozstawem osi (nadwozie Superba zostało zbudowane na płycie podłogowej wytwarzanego w Chinach Passata, który miał rozstaw osi dłuższy od standardowego aż o 10 cm - 2803 mm) i bogatszym wyposażeniem, nie odniosła wielkiego sukcesu. Przez 7 lat produkcji, do 2008 roku sprzedano 136 068 egzemplarzy tego pojazdu. Wszystkie powstały w Kvasinach.
Skoda Superb II
Dopiero druga generacja Skody Superb, zaprezentowana w 2008 roku w znaczący sposób zdynamizowała sprzedaż. Samochód, który sprzedawany był w dwóch wersjach nadwoziowych (kombi oraz skrzyżowanie liftbacka z sedanem; klapę bagażnika można otworzyć na dwa sposoby, z tylną szybą lub bez niej) do zakończenia produkcji, co nastąpiło wiosną 2015 roku, wyprodukowano w liczbie 613 257 sztuk. Z tego 379 600 samochodów powstało w czeskich Kvasinach, zaś reszta - w Chinach.
Chociaż wszyscy znamy tylko trzy generacje Skody Superb, to warto pamiętać, że pierwszy model o tej nazwie pojawił się na rynku w... 1934 roku - był to pojazd, którego pełna nazwa brzmiała Skoda 640 Superb. (Superb to skrót od łacińskiego słowa "superbus", które oznacza dumę lub dostojność, majestatyczność.)
Skoda Superb przedwojenna
Samochód technologicznie był spokrewniony z mniejszą Skodą Popular, źródło napędu stanowił sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,5 l i mocy 55 KM. Napęd przekazywany był na koła tylne za pomocą wału Kardana, samochód posiadał niezależne zawieszenie. Inżynierowie duży nacisk położyli na zapewnienie odpowiedniej, wysokiej sztywności nadwozia.
Samochód był drogi i skierowany do ekskluzywnej grupy odbiorców. Wyprodukowano zaledwie 200 egzemplarzy tego pojazdu, ostatni opuścił fabrykę w 1949 roku.
Nazwa jednak przetrwała i wróciła na rynek kilkadziesiąt lat później, dając początek nowej, niezwykle ważnej linii pojazdów.