Maserati Ghibli ma już 55 lat

Włosi świętują 55. rocznicę narodzin Maserati Ghibli. Auto zaprezentowano po raz pierwszy 3 listopada 1966 roku na stoisku Ghia na targach motoryzacyjnych w Turynie. Nadwozie dwumiejscowego coupé – nową interpretację koncepcji samochodu gran turismo – zaprojektował Giorgetto Giugiaro. Nazwa modelu nawiązywała do wiatru – zgodnie z tradycją, która u Maserati trwa do dziś, i którą kontynuuje najnowszy SUV Grecale, przedstawiciel nowej epoki w historii marki spod znaku trójzębu.

Ghibli to silny wiatr występujący w Afryce Północnej – ciepły i niosący duże ilości piasku. Decyzja o wyborze tej właśnie nazwy nie była przypadkowa, biorąc pod uwagę maksymalną prędkość nowego modelu oraz „energię”, jaka drzemała w jego specyfikacji technicznej i stylistyce.

Maserati Ghibli było samochodem sportowym, ale dyskretnym w wyrazie. Jego silnik został zaprojektowany na nowo w oparciu o doświadczenia przy budowie 8-cylindrowej jednostki stosowanej w modelu Mexico. W wersji o pojemności 4,7 l mógł osiągać moc 330 KM, a później pojawiła się jeszcze mocniejsza odmiana o pojemności 4,9 l.

Aby uniknąć kompromisów w kwestii wzornictwa i uzyskać odpowiednio nisko poprowadzoną płaszczyznę przedniej pokrywy, silnik otrzymał układ smarowania z suchą miską olejową – rozwiązanie stosowane w świecie wyścigów. Zamontowano go bardzo nisko, na rurowym podwoziu. W rezultacie samochód mógł zyskać swój pewny siebie, smukły profil, stanowiący jeden z fundamentów jego sukcesu.

Projekt został powierzony firmie Ghia, która w swoim kreatywnym zespole zatrudniała legendarnego projektanta Giorgetto Giugiaro. Najważniejszym motywem designu – i decydującym symbolem zmiany w stosunku do poprzedników Ghibli – była integracja brył. Zrezygnowano tu z wyraźnych „odcięć” pomiędzy kabiną a resztą nadwozia. Nie stanowiły one już osobnych brył ani na siebie nie zachodziły, lecz zostały połączone w spójną całość. I choć poszczególne linie nadwozia były geometryczne i napięte, ręka Giugiaro odpowiednio to wrażenie sztywności „wygładziła”.

Najbardziej rzucającą się w oczy partią nadwozia okazał się przedni pas, który dla Maserati stanowił coś zupełnie nowego: Ghibli otrzymało chowane reflektory, a subtelny grill rozciągał się na całą szerokość pojazdu. Logo trójzębu pozostało pośrodku, ale było mniejsze niż wcześniej.

Widziane z profilu Ghibli demonstrowało swoją smukłą sylwetkę – z długą, nisko poprowadzoną maską, mocno pochyloną przednią szybą oraz idealnymi proporcjami, pozbawionymi zbędnych ozdobników. Trójkątny tylny słupek dodatkowo akcentował tożsamość auta i błyskawicznie zyskał status wizytówki, którą później wykorzystano w innych wspaniałych maszynach Maserati.

Trend ku przyszłości można było dostrzec również w koncepcji dwumiejscowego wnętrza – instrumenty wbudowano tu w bryłę kokpitu, która dominowała nad poszczególnymi elementami.

W rezultacie powstało rasowe gran turismo, wierne wartościom takim jak ekskluzywny, luksusowy styl, moc i wygoda – z nadrzędnym nawiązaniem do świata wyścigów. To wartości, które od zawsze wyróżniały samochody Maserati.

Po prezentacji na salonie samochodowym w Turynie, 3 listopada 1966 r., w 1967 r. Ghibli trafiło na rynek. Rok później przeprojektowano wnętrze, a lista opcji wzbogaciła się o przekładnię automatyczną. Ofertę uzupełniła też 5-biegowa skrzynia manualna. W 1969 roku do gamy wprowadzono wersję Spyder, która mogła być wyposażona w hardtop. Rocznik 1970 zaoferowano również z silnikiem 4,9 l (Ghibli SS). W tej konfiguracji auto jeszcze bardziej umocniło swoją solidną rynkową pozycję.

W sumie w latach 1967-1972 wyprodukowano 128 egzemplarzy Ghibli Spyder i ponad 1200 Ghibli coupé. Jeden z nich zakupił Henry Ford (wnuk założyciela amerykańskiego koncernu), który umieścił swój wóz w holu Centrum Rozwoju Produktu Forda w Detroit – jako przykład do naśladowania i źródło inspiracji.