Miernik powłoki lakierowej. Jaki kupić i jak go używać?

Miernik powłoki lakierowej. Jaki kupić i jak go używać?

Osoby, które często zmieniają samochody, lub padły już wcześniej ofiarami nieuczciwych sprzedawców często decydują się na zakup mierników powłoki lakierowej. Najtańsze tego typu cyfrowe urządzenia do amatorskiego użytku kupić można za około 200-300 zł. Jak uch używać, by zminimalizować ryzyko kupno powypadkowego pojazdu?


1. Jaki miernik?

By pomiary można było uznać za wiarygodne powinniśmy kupić miernik cyfrowy. Dokładność pomiarów wynalazków typu „magnesowy długopis” jest dramatycznie niska, i – w zdecydowanej większości – ich zakup to pieniądze wyrzucone w błoto.

2. Z sondą czy bez?
Przewód z sondą pomiarową daje większą wygodę dokonywania pomiarów. Możemy dokonywać różnych pomiarów trzymając sam miernik (a więc wyświetlacz) w jednej pozycji. W przypadku mierników z wbudowaną sondą trzeba będzie schylić się, by odczytać wynik. W przypadku urządzeń używanych sporadycznie, zakup miernika z osobną sondą nie zawsze jest ekonomicznie uzasadniony.

3. Fe czy Al/Fe?

Najtańsze mierniki oferują pomiar jedynie na elementach wykonanych ze stali (Fe). Kupując miernik warto zwrócić uwagę na to, czy oferuje on również możliwość dokonywania pomiarów na elementach wykonanych z aluminium. W wielu pojazdach z tego metalu wykonane są np. maski silnika. Pamiętajmy, że wszystkie mierniki informują nas o grubości powłoki lakierowej jedynie w przypadku elementów metalowych. Miernik nie będzie więc działał na zderzakach czy, np. plastikowych błotnikach.

4. Kalibracja

Każdy miernik wyposażony jest w specjalne płytki kalibracyjne pozwalające sprawdzić dokładność prowadzonych pomiarów. Pamiętajmy, by przed oględzinami konkretnego pojazdu sprawdzić za ich pomocą dokładność przeprowadzanych badań.

5. Co i jak mierzyć?


Najtańsze mierniki informują nas o grubości powłoki lakierowej z dokładnością do 10 mikronów. Jeden mikron to 1/1000 część milimetra. 10 mikronów to 1/100 mm. Jakie wyniki uznać można za satysfakcjonujące i co mierzyć?

a) pamiętajmy, że pomiary powinny być przeprowadzane na czystym samochodzie. Warstwa brudu potrafi zafałszować wyniki.

b) W zależności od marki i modelu, grubość powłoki lakierowej waha się przeważnie między 50-150 mikronów. Cieńsza powłoka dotyczy zazwyczaj wewnętrznych elementów karoserii, takich jak dostępne po otwarciu drzwi wnęki słupków, progi czy nadkola wewnętrzne. Wyniki między 100 a 150 mikronów dotyczą zewnętrznych połaci blach, takich jak poszycie drzwi, dach, pokrywa silnika i bagażnika czy słupki.

c) W przypadku zewnętrznych blach karoserii za „satysfakcjonujące” można też uznać wyniki mieszczące się w granicach 150-200 mikronów. Oznacza to, że – najprawdopodobniej - dany element poddany był naprawie lakierniczej, ale ograniczała się ona jedynie do nowej warstwy lakieru. Wyniki na poziomie 300 i więcej mikronów z reguł świadczą o zastosowaniu do naprawy szpachlówki. Większość z popularnych mierników jest w stanie wskazać warstwę lakieru/szpachli o grubości maksymalnie 1 mm czyli 1000 mikronów. Jeśli pomiar przekracza tą wartość na wyświetlaczu nie pojawi się żaden wynik.

d) By zminimalizować ryzyko kupna samochodu powypadkowego powinniśmy przyłożyć dużą uwagę do pomiarów takich elementów, jak słupki i progi (po otwarciu drzwi). Te mierzyć wypada na całej ich długości, zwłaszcza w tym miejscach, gdzie łączą się z innymi elementami nadwozia. To samo dotyczy np. okolic zgrzewów pod maską i na podłodze bagażnika. Większość napraw blacharskich wykonywanych jest bowiem metodą „wytnij/wklej” poprzez rozwiercenie fabrycznych zgrzewów i punktowe spawanie elementów. Spawy takie, najczęściej, wyrównywane są następnie szpachlówką. Pamiętajmy jednak, że aby wynik był wiarygodny, sonda przylegać musi do nadwozia idealnie równo.